عنوان :

استاندارد حسابداری شماره 21

مقدمــه‌

1  .   هدف‌ این‌ استاندارد، تجویز رویه‌های‌ حسابداری‌ و افشای‌ مناسب‌ برای‌ اجاره‌های‌ سرمایه‌ای‌ و عملیاتی‌ توسط‌ اجاره‌دهنده‌ و اجاره‌کننده‌ است‌.

2  .   اجاره‌ ابزاری‌ است‌ که‌ واحد تجاری‌ از طریق‌ آن‌ حق‌خرید یا استفاده‌ از داراییها را به‌دست‌ می‌آورد. در قراردادهای‌ اجاره‌ به‌ شرط‌ تملیک‌، اجاره‌دهنده‌ موظف‌ است‌ در صورت‌ عمل‌ به شرایط‌ قرارداد توسط‌ اجاره‌کننده‌، مالکیت‌ قانونی‌ دارایی‌ مورد اجاره‌ را در پایان‌ مدت‌ اجاره‌ به‌ وی‌ انتقال‌ دهد. بنابراین‌ الزامات‌ این‌ استاندارد در مورد حسابداری‌ قراردادهای‌ اجاره‌ به شرط‌ تملیک‌ نیز کاربرد دارد.

دامنه‌ کاربرد

3   .      الزامات‌ این‌ استاندارد باید برای‌ حسابداری‌ کلیه‌ اجاره‌ها به استثنای‌ موارد زیر بکار گرفته‌ شود :

الف.    قراردادهای‌ اجاره‌ برای‌ اکتشاف‌ یا بهره‌برداری‌ از منابع‌ طبیعی‌ مانند نفت‌، گاز، جنگل‌، فلزات‌ و سایر حقوق‌ مربوط‌ به‌ معادن‌، و

ب‌  .    قراردادهای‌ اعطای‌ مجوز درخصوص‌ استفاده‌ از مواردی‌ نظیر فیلمهای‌ سینمایی‌ و ویدیویی‌، نمایشنامه‌، حق‌ اختراع‌، حق‌ تألیف‌ و نرم‌افزارهای‌ رایانه‌ای‌.

4  .   این‌ استاندارد، برای‌ قراردادهایی‌ کاربرد دارد که‌ حق‌ استفاده‌ از دارایی‌ را انتقال‌ می‌دهد، حتی‌ اگر بخش‌ عمده‌ای‌ از خدمات‌ تعمیر و نگهداری‌ دارایی‌ توسط‌ اجاره‌دهنده‌ ارائه‌ شود. ازسوی‌ دیگر، این‌ استاندارد برای‌ قراردادهای‌ خدماتی‌ که‌ حق‌ استفاده‌ از دارایی‌ را از یک‌ طرف‌ قرارداد به‌ طرف‌ دیگر منتقل‌ نمی‌کند، کاربرد ندارد.